راهکارهایی برای کمک به درک جملات توسط بیماران زبان پریش(آفازیک):

نکاتی که در صورت رعایت آنها فهم جملات ما برای یک بیمار زبان پریش(آفازی) آسان تر خواهد شد:

 

1. طول جملات: هرچه طول جمله بیشتر شود، درک آن مشکل تر خواهد شد. پس بهتر است در مواجهه با این بیماران از جملات با طول کمتر استفاده نمود.

2. پیچیدگی نحوی: هرچه پیچیدگی نحوی جمله کمتر شود، درک آن آسان تر خواهد بود. به طور مثال جملات مجهول و شرطی درکشان از جملات معلوم و غیر شرطی آسان تر است.

3. پرسشهای مربوط به اطلاعات شخصی درکشان آسان تر است.

4. پرسشهایی که به اطلاعات درباره محیط همان زمان اشاره می کنند درکشانآسان تر است.

5. درک پرسش از تجارب فرد راحت تر از پرسش هایی است که از آموخته های فرد از آموزش رسمی سوال می شود.

6. پرسش هایی که نیاز به استدلال و استنتاج دارند درکشان سخت تر است.

7. کاهش سرعت ارائه محرک شنیداری بر درک بهتر آن موثر است.

8. سر و صدا و نویز اضافی محیط بر درک شنیداری بیمار تاثیر منفی دارد.

9. توضیح اضافه در خصوص یک مفهوم و یک جمله گفته شده به درک آن کمک می کند.

10. تکیه ها و تاکید های مناسب حین بیان سوالات بر پاسخ دهی مراجع تاثیر مثبت دارند.

 

ما را با دیدگاه های خود همراهی کنید